Een fotosalon voorbereiden heeft heel veel voeten in de aarde.
Dit jaar kozen we ervoor om geen gastfotograaf uit te nodigen, maar een deel van ons eigen werk wat groter te presenteren. In onze club is iedereen gelijk, dus mocht iedereen één foto iets groter presenteren.
Maar hoe groot ? Na wat debatteren en overleggen en nadenken en peinzen en mailen en heroverwegen, kozen we voor een formaat van 45 op 30cm, geprint op papier van het formaat A3+.
Ik had het plezier (sic) en de eer om een groot deel van de grote foto’s te mogen printen. Dit werd gedaan met een gecalibreerde P800 printer van Epson, op Canson Photo Satijn papier. Eigenlijk kan deze printer tot formaat A2+ aan, misschien is dat een ideeke voor volgend jaar ?
De keuze voor het papier was ook al wat nadenken waard. Sommige hebben het liever iets meer glossy, sommigen hebben het liever iets meer mat. Dit papier leek ons uiteindelijk een mooi compromis omdat het, hoewel het een mooie uitstraling heeft, toch heel rustig over komt.
De foto’s werden dan opgeplakt op een wit zelfklevend karton. De eerste keer in een niet zo lekkere configuratie : drie chinese vrijwilligers probeerden dat terwijl de rest van de club rustig keuvelend toekeek. Mislukking gegarandeerd.
Maar uiteindelijk kwam alles goed. Zelfs het lichtjes bijsnijden van de foto’s lukte zonder vingers kwijt te spelen.
Zoals op de foto te zien, had het printen ook heel veel voeten, niet in de aarde, maar wel op de grond.
Pieter.
