Afvalverwerking ?
Wat heeft dat nu met fotografie te maken ??? Wel, eigenlijk heeft het er in dit geval heel veel mee te maken.

Laat het me uitleggen !

Het verhaal start bij de voorbereiding van ons fotosalon : jaarlijks mag ik heel wat prints van leden bijsnijden, ook die van mezelf trouwens (jip, jip). Een fijn, precies, maar wel gevaarlijk karwijtje. Als de rand van de foto niet zo duidelijk is, moet er soms nog een laatste heel dun reepje afgesneden worden.

En mijn speelse oog viel uiteraard op die fijne krulletjes: daar valt precies wel iets mee uit te spoken. Hmmm….

Blijft de vraag : hoe aanpakken ?

In een fotostudio ?
Nope, heb ik niet. Dus eventjes de living geleend.

Speciale Ondergrond ?
Nope, gewoon wit papier leek me al uitermate geschikt.

Kunstlicht ?
Nope, nergens voor nodig, gewoon de natuur een handje helpen en met daglicht gewerkt, ttz een acuut geval van “Creatie van Licht en Schaduw, met de draperies in de living !”.

Uiteraard was ook daarvoor enig creatief-speel-talent voor nodig :
Aan de ene kant van de living, een achttal meter van de krulletjes verwijderd, de draperies wijd open gelaten. Aan de andere kant, waar het raam maar anderhalve meter van de onderwerpen vandaan is, de draperies bijna helemaal dichtgetrokken. Er bleef enkel een spleetje van zo’n 30 a 40 cm over, en dat verschoof ik wat van links naar rechts tot de lichtval en de schaduwwerking op de objecten mij beviel.

Daarna was het gewoon een kwestie van de krulletjes met een macrolens te fotograferen. In nabewerking is er enkel wat met het histogram gespeeld.

Een mooi voorbeeldje van creatieve intuïtie waar iets me onbedwingbaar overvalt. Moest ik zoiets op voorhand plannen, dan lukt me dat dus van geen kanten.

En nog een laatste super dank u wel, aan al onze clubleden ! Ik hoop van harte dat ik volgend jaar jullie foto’s opnieuw mag (kapot) snijden !!!

Frans.